Είκοσι έξι σήμερα είναι η μέρα σου, γιατί τα ονόματα δεν έχουν – / – καμιά σημασία, γιατί το απόλυτο χάνεται στην άλγεβρα – / – που ορίζεις, γιατί χρόνο – / – με το χρόνο μεγαλώνεις αλλά πάντα θα δείχνεις τα είκοσι έξι
which is always present”
- και μερικά άλλα ψέματα -
Στη ζωή της κάπου πρέπει να / φύλαγε μια αντιστροφή, διότι / μόνο ως αντιστροφή (με την μαθηματική της έννοια) μπορούσα / να κατανοήσω την συμπληρωματικότητα / που ένοιωθα για ‘κείνη.
Μετακινούσε έπιπλα και αντικείμενα
μέσα στο χρόνο με την ίδια ευκολία
που μετακινούσε το σώμα του από
δωμάτιο σε δωμάτιο. Άλλαζε τις
εποχές σαν να είχε γεννηθεί μόλις
πριν από (1000) χίλια χρόνια
και, όμως, μέσα του ήξερε πως
ουσιαστικά ήτανε ανυπεράσπιστος
απέναντι στους εχθρούς του. Το υλικό
του ήταν διαυγές και τον άφηνε
διαπερατό και διάφανο στα βλέμματα.
Ήσυχα ένοιωθε μόνο μεταξύ τυφλών.
Αυτοί μπορούσαν να τον εκτιμήσουν
και να διαγνώσουν τα χαρακτηριστικά του.
Δεν είχε άλλους φίλους, παρά
μια μικρή ομάδα τυφλών. Μόνο διαμέσου
αυτών κατάφερα να τον προσεγγίσω.
Υπήρχαν λύκοι τριγύρω μου
Με τον καιρό η Μαρία έσβηνε καθώς στην ιδέα της συγχωνευόντουσαν τρένα τεμνόμενα, λεωφορεία, επιδιώξεις και προσμονές.
Σήμερα, η Μαρία είναι μόνο ένα λουλούδι – από τα πολλά μου – και για να ανακαλέσω την αρχική της μορφή πρέπει να θέλω να ταξιδέψω.
Billie Jean
Τζίνα, άκου «τσιγάρο, καφές και κυριακάτικος τύπος»
Τζίνα, γράψε: 0-1-1
το παίζω μόνο άμυνα.