- M.N. -

Σου πηγαίνει να ‘σαι ντυμένη
με τα λευκά σου
σε μαύρο φόντο
όπως σπίτια ανάμεσα
σε δέντρα – ελιές
ανάποδα έτσι που να καρφώνονται στη γη
και όχι να βγαίνουν από μέσα

Στο μαύρο φόντο
η ψυχή μου ρηγματώθηκε βαθιά
ώσπου βγήκε στη καρδιά

Και στις γιορτές
αντικατοπτρίζονται παντού στα σπίτια
οι αγάπες
κάτοπτρα γεμίζουν τις πτυχές
λυγίζουν και ασυλλόγιστα γέρνουν
ξάφνου λίγο μετά
την Πρωτοχρονιά
μια (ίσως και η ίδια) κοπέλα – Μ.Ν. –
με κεντρίζει βλοσυρά
προχωρώντας το ρήγμα
στη πέτρα στη καρδιά