Στο μεταξύ αιχμή

Στο μεταξύ μονάχα εγώ και η Ιωάννα θα φτιάξουμε αιχμή μας κόσμο

Στον κόσμο θα βάλω μία μία επιλεκτικά συνήθειες

Για καταγωγή μου θα αφήσω ένα σπίτι παλιό σαράβαλο στους λόφους πάντα θα φυσάει θα θερίζει

Ο χρόνος θα είναι στάσιμος ή μάλλον καλλίτερος δεν θα υπάρχεις καθόλου για να μη κρύβεσαι πρόωρος ή ύστερος νεκρός σκοτεινός και μόνος κώνος μαγικός της γεωμετρίας μου προσωπικής

Θα έχει οπωσδήποτε πινακοθήκες. Χιλιάδες πινακοθήκες. Ακόμα και μέσα στα βαγόνια στα τρένα θα τοποθετηθούν πινακοθήκες. Που θα ταξιδεύουν μέρα νύχτα πάνω κάτω μέσα σε βουνά.

Και η Ιωάννα μέσα στις πινακοθήκες όλες σε αντίγραφα έγχρωμα και ζωντανά

-και οι φτωχοί στο δρόμο;

οι φτωχοί στο δρόμο θα μου χρησιμεύουν για να κλέβω τη νικοτίνη απ' τον καπνό που εκπνέουν

-και η ποίηση;

η ποίηση θα είναι στιγμιαία σαν κραυγή αν δυνατόν μονολεκτική

(κατά Τ.Σ.)