μέσα από τις γραμμές του ύπνου / ξαναβλέπω την κρυφή αλληλουχία / των πλευρών του Ύπνου. Με τα / σημεία ακόμα χαραγμένα στο πρόσωπο / ονειρεύομαι και έχω το θάρρος, / ως νέα ψυχή – πουλί να ανταποκριθώ / στο βλέμμα των λουλουδιών. Και οι / φίλοι μου, υπάρχουν τέτοιοι; / αν υπάρχουν τέτοιοι, ακίνητοι. / Ακίνητοι φιλοξενούμενοι που / αφυπνίζονται στα σκεπάσματά μου / και τα χέρια τους επιστρέφουν / να μου σφίξουν την καρδιά / στην άγνοια. Ύστερα το καρκίνωμα / θα συνεχίσει να αναπτύσσεται στο / σώμα μου και ‘γω θα το ταίζω / αίμα.
Δεύτερη ανάγνωση
ως νέα πόλη – ψυχή – πουλί ν’αποκριθώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου